Parallel

Choreografe Ruth Meyer keert terug naar de bron van haar verbeeldingskracht; haar onderduiktijd in de Tweede Wereldoorlog. Samen met heel verschillende kunstenaars en choreografen creëert ze een dansmozaïek als ode aan de fantasie.

De zoektocht naar de balans tussen poëzie, dans en vertelling was de grootste uitdaging in deze dansemetaire.